هر کی خونده خندیده!!!

الا ای کـــــودکی هــــــــــایم کجایی؟ / کجــــــــــــا شد راه و رسم  آشنایی؟

اگـــــر از مخلصت جویـــــــــای حالی / به غیــــر از دوری ات نبوَد ملالی

شوم قربان تــــــــــــــای دسته دارت / منـــــــــم در حســرت آن روزگارت

به غیر از چند عکس نصفــه- نیمـــــه / ندارم سهــــــم از ایـــــــــــام قدیمه

 

در آغــــــوش طبیعـت بودم آن روز / چه آســـــوده چه راحت بودم آن روز

تمام اهــــــل تهـــــــــران بنده را اهل / روند زندگی شــــــــان ساده و سهل

تمــــــــــام خوابهـــــــایم بود رنگی / کجـــــــا رفتی عمــــو شهر فرنگی؟!

نمی دانستی آخــــــــر مرد چوپان / چراگــــــاه تــــو را بلعــــــــــد اتوبان

هوای گلّـــه بــــــــود و بیم گرگت / چه هـــــــا آمد از این مـــــار بزرگت

کجا شد باغ و دشت و سیر و گلگشت / شدم تهـــــران ابرشهــــــــر درندشت

یهـــــــو زرت مرا قمصــــــــور کردند / مرا از ســـادگی هــــــــا دور کردند

به جــــــــای صرفه جویی،خودکفایی / تجمّــــــل آمد و مصرف گــــــــــرایی

دگـــر گم شد چه لوطی و چه مرشد / کجــــــــــــا آواره گشتی بچّه مرشد؟!

مدرنیتــــه برایم دوخت پــــــــــــاپوش / خدایا گیوه هــــــای خوشگلم کوش؟!

خیابانهــــــــای من گرچه شده شیک / بــــــــــــــه زنجیرم کشیده این ترافیک

فکنده رشتـــــــه ای بر گردنم دوست / کــــــه دائم می کَند از کلّه ام پوست

به یکباره کجــــــا گشتند پنهـــــــــان / کجــــــاوه،پالکی،هـــــودج،دلیجان؟!

ز بــــــــــــوق و دود خودروهای  طرفه / شده حاصل مرا سرســـــــام و سرفه

ز دود و دم هوایم رنگ خـــــاک است / دلم از بهــــــــــر اکسیژن هلاک است

کجا شد آن سحرهـــــای مــــــه آلود / هوای پــــــــــاکم آخـــــر دود شد دود

کجــــــــــــا رفتند سقــــاخـــانه هایم / قنـــــــــــاتی نیست دیگـــــر از برایم

دل این مردمان بــــــــا مد عجین شد / همه تن پوششان تی شرت و جین شد

مد آن دوره حُسن خلـــــــق و خو بود / مرام خلـــــــق حفـــــظ آبــــــــــرو بود

کجـــا از شخص سی دی در می آمد / از آنهـــــــــــایی کـه دیدی در می آمد

کجــــــــــــا شد لوطیان بــــــا مرامم / جوانمـــــــــــردان مـــــرد و نیک نامم

جوانمــــــــــــــردان تهی کردند منزل / بــــه جــــــــــــایش آمد اوباش و اراذل

از آنســــــــــو هر که نامم را شنوده / به سرعت جــــانب مـــــــــن رو نموده

به ذوق و شـــــوق بسته بار و بندیل / شده آویــــز بنــــــــــده عیـــن قندیل!

به زعم خـــــــود پی کسبی مناسب / وبالــــم گشته بــــــا یک شغل کاذب

از آنســــــــــــوتر در این هاگیرو واگیر / سیاست آمــــــده داده به مــــــا گیر

ز دعواهـــــــــــــای حزبی و سیاسی / بگیرم گـــــاه ســـــــــــــر درد اساسی

جنــــاح و حزبهــــــای جور واجــــــور / نموده حـــــــــال مـــــا را سخت ناجور

میــــان این و آن گــــردد زد و خـــورد / ولی از مـــــــــن دک و دنده شود خرد

چـــــو وقت انتخــــــــــــابات از ره آید / ز غوغــــــایش مـــــــــــرا زحمت فزاید

مرا زین تــــاب روزافـــــــــزون تب آید / کــــه جانـــــــم از سیاست بر لب آید

بچسبـــــــــانند تهمت بـــــــر رقیبان / که افزونتــــــر شــــــــــود رأی حبیبان

کـــــــــــــــــه از روی رقیبان آب بردن / شده الســــــاعه عیـــــــن آب خوردن

مــــوادّ لازم پرونــــــــده ســــــــازی: / دو من تهمت، سه قطره چسب رازی!

کنــــــــــــــــون القصـــه آرامی ندارم / از آن ایــــــــام جـــــــــــــز نامی ندارم

الا ای یاد تـــــــو یـــــــــــــار و ندیمم / به قربـــــــان تـــــــــــــو طهران قدیمم

بکــــــن لطفـــــــــی برای آشنایت / مگیر از مــــــــن خیــــــالت را، فدایت!

مرا با یاد خـــــــــــود دمساز گردان / به شهــــــر خاطـــــــــــــراتم باز گردان...